>> góry/duże ściany

 >> skały

 
 
 
               
     
 
"...Legenda głosi, że niegdyś u podnóża ściany Marmolady panował władca, którego żoną była księżniczka z księżyca. Niestety żyła ona cały czas w wielkim smutku, tęskniąc za blaskiem swojej planety. Aby ulżyć jej tęsknocie karły przyniosły odrobinę księżycowego blasku i zakuły go na zawsze w ścianie Marmolady. Odtąd urwiska królowej Dolomitów lśnią zimnym światłem, które przyciąga wspinaczy i turystów... "
 
 
 
Położenie: Północne Włochy, Południowy Tyrol, Dolomity - część centralna.

W centralnej części Dolomitów pomiędzy miasteczkami Canazei i Rocca Pietore rozciąga się w kierunku wschód-
 
zachód masyw Marmolady. Tworzy długą na kilka kilometrów grań z szeregiem szczytów. Z wspinaczkowego punktu widzenia, interesująca jest przede wszystkim południowa ściana, od północy masyw pokryty jest lodowcem.  
 
Podejście z miejscowości Malga Cialpella ( 1446m n.p.m.)szlakiem numer 610. W Malga Ciapella znajduje się rewelacyjny camping, relatywnie niedrogi jak na Włochy a warunki łącznie z łazienkami w stylu łaźni rzymskich, z wodą lejącą się po ścianach, są na najwyższym poziomie. Kierując się szlakiem nr 610 wchodzimy do doliny val de O’mbretta (ok. 500m przewyższenia w pionie), która leży u stóp południowych stoków marmolady. Mijamy farmę Malga Ombretta - gdzie można kupić ser i mleko i wino - i dochodzimy do schroniska Rifugie Falieri (2080m n.p.m.). Schronisko jest dogodnym miejscem do wypadu na południową ścianę. Schronisko to jest prywatne, prowadzi go rodzina od wielu pokoleń, wewnątrz dostępne są skałoplany południowej ściany marmolady i innych ścian w dolomitach. Namiot można swobodnie rozbić powyżej schroniska, jest tam wiele dogodnych miejsc. Warto jednak poinformować o tym właścicieli schroniska. Ok. 5 min w górę szlakiem ponad schroniskiem w kierunku Pass de Ombretta (2704m n.p.m.) docieramy do bunkra (groty) z okresu II wojny światowej. Dobre miejsce do biwaku bez namiotu. Na szczycie przełęczy Pass de Ombretta jest schron na około 10 miejsc, jedyny mankament to brak wody (dobry gdy planuje się działalność na Pd-zachaniej marmolady).  
 
 

Masyw Marmolady od strony wspinaczkowej można podzielić na dwie części. Na południowo-wschodnią ścianę około 700 m. pionowego i przewieszonego terenu - znajduje się tutaj kilka dróg i trudnościach klasycznych VI/VI+ UIAA oraz kilka dróg hakowych o zróżnicowanych trudnościach, sięgających nawet A4, oraz na południową ścianę o wysokości 800 - 1000 m. Drogi wspinaczkowe prowadzą tu szorstkimi płytami bez wyraźnych formacji wiodących lub wygładzonymi przez spływającą wodę szerokimi kominami. Asekuracja często pozostawia wiele do życzenia a długość dróg (ok. 30 wyciągów) narzuca szybkie tempo wspinaczki. Trudności są bardzo zróżnicowane w zależności od drogi. Najłatwiejsze wspinaczki wymagają pokonania terenu VI UIAA. Jest jednak wiele dróg o trudnościach znacznie wyższych, sięgających nawet dostępnego dla nielicznych IX UIAA. Wśród blisko 100
 

 

linii wrysowanych w ścianę nietrudno w każdym razie znaleźć coś odpowiedniego.

Marmolada różni się od innych szczytów Dolomitów tym że nie ma wyraźnego wierzchołka, od zachodu dominuje Punta Penia 3343m n.p.m., następnie Punta Rocca 3309m n.p.m. i na wschodzie Punta D'Ombretta 3230m n.p.m..
W połowie wysokości południowej ściany królowej Dolomitów, biegnie szeroki taras dzielący monumentalny mur na dwie, prawie równe połowy. W razie załamania pogody, taras jest dogodnym miejscem na przymusowy biwak, a jedyna możliwości wycofu z niego to zjazdy.

Zejście: relatywnie najłatwiejsze zejście jest z Punta Penia wówczas drogę w dół pokonuje się dość dogodną via ferratą.
Z Punta Rocca, oraz z wierzchołków położonych bardziej na wschód, zejście jest bardziej skomplikowane. O ile jest się na szczycie przed godzina 16.00, można skorzystać z kolejki linowej (cena 24 euro ) i w ok. 30 min z dwoma przesiadkami pokonać blisko 2000m w dół. Istnieją również dwa warianty dla twardzieli (czytaj mniej zamożnych). Należy wykonać ok. 80m zjazd na lodowiec i dalej lodowcem, wykonując karkołomne skoki i inne niekontrolowane przeprawy przez szczeliny w dół na przełęcz Passo di Fedaia 2054m n.p.m.. Na lodowcu kierujemy się w stronę drugiej stacji przesiadkowej kolejki , a jak się skończy lód to drogą szutrową pod wyciągiem krzesełkowym do dolnej stacji wyciągu Przy odrobinie szczęścia, stopem do Malga Ciapela i żwawym krokiem do Rifugie Falieri oczywiście w górę. Jeśli chodzi o ten wariant to podczas zejścia można spokojnie nocować (jeśli nie zdąży się dojść do namiotu ) w okolicy stacji kolejek (przy drugiej stacji przesiadkowej lub przy Passo di Fedaia w dolnej stacji wyciągu krzesełkowego), albo w okolicach kempingu. Drugim wyjściem jest zejście lodowcem po trasie narciarskiej do pośredniej stacji kolejki "Serauta", po czym zanikającą ścieżka, w niektórych miejscach ubezpieczoną stalową lina, na wschód do Malga Ciapela i pod górę do namiotu, zejście to jest dość męczące.

>> Sprzęt: Standardowy zestaw sprzętu potrzebny na wspinanie w górach: zestaw kości, friendy, tri-camy (nieźle siadają), młotek i haki (nie są konieczne, można się bez nich obejść, można wziąć młotek do sprawdzania stał(r)ych haków), lina podwójna, kask i wodę (południowa wystawa).

>> Na Marmoladę prowadzi od strony zachodniej, przez przełęcz Pass de Ombretta ferrata na wierzchołek Punta Penia (opisywana jako droga zejściowa).

>> W Malga Ciapela znajduje się mały market (ceny o 10-20% wyższe w stosunku do dużych sklepów), również na campingu jest mały sklepik (ceny jak w Malga).

>> TU do ściągnięcia zeskanowana mapa marmolady

>> Zapraszamy do przeczytania relacji z wyjazdu na stronie AKG Łódź:
http://www.akglodz.org/relacje/alpejski_tour.php

>> Foty autorstwa Bartka Malinowskiego
© paweł grenda vel Grendii 2005